Eten, liefde en traditie

De huwelijksceremonie, ongeacht of het een seculiere of religieuze functie betreft, wordt vaak begeleid door een culinair moment waarbij het bruidspaar en de aanwezige gasten betrokken zijn. Van het rijstgooien, dat in veel tradities – inclusief de Italiaanse – een goed voorteken is voor vruchtbaarheid en voorspoed, tot de keuze van het menu voor het banket, dat varieert van traditionele en voorspoedbrengende gerechten tot die gekozen om de gasten te verrassen, speelt eten ongetwijfeld een hoofdrol in de huwelijksritus, en ook bij Villa Ormaneto ontbreken eten en liefde nooit.

In Duitsland, vooral in Beieren, vereist de traditie de Hochzeitssuppe, een huwelijkssoep op basis van bouillon, vlees en griesmeelgnocchi. Ook in Japan wordt een huwelijkssoep gegeten: deze heet Ushiojiru en wordt bereid met bouillon en hamaguri, venusschelpen, waarvan de schelpen samen het harmonieuze leven van het paar symboliseren. In China worden de ginkgo-noten geserveerd, in Irak marsepein zoetigheden, in de Verenigde Staten en Groot-Brittannië (en niet alleen daar) wordt de bruidstaart aangesneden, die een zeer oude traditie kent.

In Griekenland worden aan gasten confetti gegeven – koufeta – van amandelen, chocolade en bedekt met suiker, strikt in oneven aantal. Dit vertegenwoordigt de eenheid van het paar, omdat oneven getallen niet gedeeld kunnen worden, terwijl in Brazilië aan gasten bem casados worden gegeven, twee koekjes die samen worden gehouden door dulce de leche die de zoete eenheid van het paar symboliseert, en voordat ze worden gegeten, wordt er een wens gedaan. In Zuid-Korea, tijdens de pyebaek, een intieme ceremonie waaraan alleen de families van de pasgetrouwden deelnemen, draagt de bruid kastanjes en dadels als symbolen van vruchtbaarheid. Aan het einde van de ceremonie gooien de familieleden ze terug naar de bruid die probeert er zoveel mogelijk te vangen, wat het aantal kinderen vertegenwoordigt dat ze zal krijgen. (gehaald uit “Atlante di Geogastronomia” van Martina Liverani).

Eten en liefde in Villa Ormaneto: de tradities van de bruidstaart

In Villa Ormaneto is het aansnijden van de taart een speciaal moment waarvoor een specifieke aankleding is verzorgd. Alle aandacht gaat uit naar de taart, die spectaculair en origineel is, en naar het moment waarop de eerste plak wordt aangesneden. Maar waar komt deze traditie vandaan? Het schijnt zelfs terug te gaan tot het oude Rome, toen de bruidegom aan het einde van de ceremonie een gerstebrood op het hoofd van de bruid brak als teken van geluk en vruchtbaarheid, en de aanwezige gasten haastig de kruimels verzamelden om een beetje van dat geluk mee naar huis te nemen.

In de Middeleeuwen verspreidde zich de gewoonte om zoetigheden mee te nemen naar bruiloften; in het bijzonder brachten de gasten broodjes of koekjes voor het bruidspaar en stapelden die op elkaar, waardoor een soort berg ontstond. Hoe hoger de berg, hoe meer welwillendheid voor het bruidspaar. In Engeland werd aan deze gewoonte toegevoegd dat men de "berg" van broodjes met glazuur bedekte om ze beter bij elkaar te houden. Het was de Franse banketbakker Careme die het dessert van kleine broodjes aan elkaar gebonden met karamel codificeerde: zo ontstond de eerste "croquembouche". Witte bruidstaarten zijn ontstaan om de bruidstaart van Koningin Victoria na te bootsen (die drie meter in diameter was en 140 kilo woog), die als eerste met witte glazuur werd bedekt.

Il wit is de kleur die inderdaad de zuiverheid van de bruid vertegenwoordigt, maar niet alleen dat: hoe witter de taart was, hoe meer geraffineerde suiker hij bevatte en bijgevolg hoe groter de rijkdom van de bruidsschat was, aangezien geraffineerde suiker destijds erg duur was en slechts weinig families het zich konden veroorloven. De meerlagige taart is daarentegen een idee van zoon Leopoldo die in 1882 trouwt. In elk geval, ongeacht de vorm en het type taart, wil het ritueel dat de eerste plak wordt gesneden door de vrouw en man die samen het mes vasthouden en elkaar vervolgens bedienen.

De symboliek verbonden aan de bruidstaart is zeer rijk aan betekenissen: bijvoorbeeld, de ronde vorm doet denken aan die van de ringen, de zogenaamde "echte", die de eeuwige verbintenis van het paar vertegenwoordigen. De verschillende lagen symboliseren de levenspaden of het aantal kinderen dat men in goede hoop hoopt te krijgen.

Tot slot een curiositeit: De toppers die het bruidspaar afbeelden dateren uit het einde van de negentiende eeuw. Aanvankelijk van hars en gips, werden ze in de jaren twintig industrieel geproduceerd in celluloid. Vanaf de jaren vijftig worden ze een onmisbare decoratie op de bruidstaart.